تنبک فایبرگلس رحمانی

تنبک

تنبک یکی از اصلی ترین اجزای موسیقی سنتی ایرانی است تنبک فایبرگلس رحمانی در کنار دیگر ساز های کوبه ای ایرانی به دو صورت تکنوازی و همنوازی نواخته می شود که امروزه تمرکز استادان این ساز بیشتر بر روی تکنوازی و تکنیک نوازی تنبک معطوف شده است. آموزش تنبک در موسیقی ایرانی پایه و اساس ریتم شناسی است و نقش بسیار مهمی در آن دارد. در واقع تنبک نقش اصلی را در ریتم و ضرب قطعات موسیقی سنتی ایفا می کند.   تقریبا تمام نوازنده های ساز های ایرانی نیاز به دوره ی ریتم شناسی و ضرب توسط ساز تنبک فایبرگلس رحمانی را دارند که به درک آنها از ریتم کمک کند و باعث سریع تر شدن فرایند آموزش موسیقی شود. این ساز به دو صورت تنبک و دمبک تلفظ می شود که شکل امروزی تر آن تنبک است. این کلمه متشکل از دو بخش تن (تم) و بک است که این دو از حرکات اصلی نوازندگی این ساز می باشد.

اجزای تنبک

تنه ی اصلی تنبک از سه جنس چوب،سفال و فلز تهیه می شود که مرسوم ترین آن تنبک فایبرگلس رحمانی است. همچنین برای تهیه ی پوست تنبک، از پوست گوساله،شتر و بز استفاده می شود.پوست شتر از میان این سه بم ترین صدا را دارد و پوست بز زیر ترین صدا را داراست. پیشنهاد اکثریت اساتید تنبک به تهیه تنبک با پوست گوساله میباشد که بهترین صدا را از این میان دارا میباشد. ساز تنبک از پنج بخش پوست، دهانه بزرگ تنه ی اصلی، نفیر و دهانه کوچک تشکیل شده است. که در تمامی تنبک ها یکسان است.

نکات کلیدی در مورد تنبک رحمانی

تنبک فایبرگلس رحمانی با کیفیت عالی، جنس متریال فوق العاده و قیمت استثناعی خود توانسته است شهرت بسزایی در بین مخاطبین خود پیدا کند و به دلیل وزن سبک و طراحی ویژه محبوبیت زیادی در بین نوازندگان این ساز دارد.